Wenen

Wenen

De beloofde afkoeling en de daarmee gepaard gaande onweersbuien komen pas in de avond over Hevlin en gaan 's nachts door. 's Morgens is het weliswaar nog bewolkt maar de zon laat zich tussendoor alweer zien. De temperatuur is wel flink gedaald, het fietsen met een dun shirtje is er vandaag niet bij. Nog een laatste foto gemaakt van de Tsjechische ooievaars en we gaan op pad. Even later staan we bij de grens voor een ouderwetse "Wechselstube". Toch maar de resterende kronen inwisselen voor euro's en daarna Oostenrijk in.
We fietsen langs een drukke weg die eigenlijk goed te doen is maar waar wel (te) veel vrachtverkeer over raast. Na een korte oriëntatie-pauze besluiten we om een binnendoorroute te nemen. Deze is zeker zo mooi, wel met meer klimmetjes. Het landschap is afwisselender dan gisteren in Tsjechië. Ook hier veel landbouwareaal maar niet van dat eindeloze. Overal staan plukjes bomen, lijkt een beetje op de coulissenlandschappen langs de Maas.
Om half een is het tijd om te lunchen in een Oostenrijks café-restaurant. Het moet er goed zijn want er zitten al de nodige bouwvakkers en bosarbeiders voor hun warme middagmaaltijd. We nemen ieder een fritattensuppe en samen een tonijnsalade. Aan 2 dingen moeten we even wennen, de vriendelijkheid en de Oostenrijkse prijzen. Van het Europese rookbeleid begrijpen we ook niets. In Tsjechië roken ze overal, nauwelijks is men klaar met eten of de sigaretten worden al opgestoken. In Oostenrijk is het al niet anders, ondanks de aanwezigheid van een paar stickers die suggereren dat er een rookvrije zône zou zijn.
Om 13:00 uur zitten we op de fiets. Vanaf hier gaat het vooral lichtjes bergaf, het Donau-dal in en om 14.05 zien we dan ook al de eerste contouren van Wenen. Dat geeft de burger moed, maar er blijkt verschil te zijn tussen Wenen zien en in je hotel zijn. Na krachtig tegen de harde wind in trappen rijden we om 15.00 uur de stad (we passeren het bordje Wenen) binnen. Nooit geweten dat Wenen zo groot is Fietsen, fietsen voordat we over de Donau zijn. Dan de hele stad nog door van het 21e viertel moeten we in het 8e zien te komen, in de Kochgasse. Om 4 uur maken we noodgedwongen, de hongerklap slaat toe, een stop om iets te eten. Die lunch is al lang verteerd, de harde tegenwind vreet energie. Om half 5 zijn we er dan eindelijk, 83,5 km op de teller.
Eerst eventjes bijkomen en dan Wenen in. We hebben Wenen al eens gezien in 2010. Zo te voet ziet het er toch weer anders uit. We eten iets en gaan op zoek naar een café waar we het voetballen kunnen volgen. Als dat afgelopen is, snel terug naar het hotel zodat we morgen weer fit zijn voor de highlights van Wenen.

Het weer is eigenlijk nog best goed voor verkenningstochten door de stad. Vandaag enkele van die highlights bekeken. Vanochtend het centrum van de stad vanmiddag even bij Sissi op bezoek geweest in het Schloss Schönbrunn.
We ontdekken dat er bij het oude Radhaus (nog nooit een raadhuis gezien als hier, met een brandweerpost in het kapitale pand) een filmfestival loopt met een gigantische horecavoorziening eromheen.
Daar gaan we vanavond eens even proeven van het een en ander. Servus, wiederschauen!