Torgau

Vandaag dan toch de eerste echte serieuze fietstocht gemaakt.
Vanmorgen om 9 uur zijn we er helemaal klaar voor. Eerst nog zoeken naar de route van de alternatieve Elberadweg maar die is zo snel niet te vinden, dan maar snel omgedraaid en de hoofdroute gevolgd. In het begin nog met de nodige pijn in mijn arm maar gaandeweg begint de ibuprofen zijn werk te doen en gaat het beter.
We hebben er zowaar een zonnetje bij, heerlijk fietsen langs de Elbe. Zo nu en dan ook een voormalig Oost-Duitse dorpje. Je waant je in een andere tijd. Soms gaat de route over woeste keienwegen, uit de tijd van Otto lijkt het. Otto von Bismarck wel te verstaan. Veel is er ook niet te beleven, in de grotere dorpjes hebben ze in ieder geval wel een Bäckerei en de broodjes met koffie bekomen ons wel.
De route loopt door een afwisselend rivierenlandschap, de rivier meandert veel en kent veel zijriviertjes, kreken en oude rivierarmen. In het begin liggen de dorpjes oostelijk van de rivier. Aan die zijde worden in allerijl dijken en kades aangelegd. Aan de andere kant van rivier zijn uitgestrekte uiterwaarden, daar kan het hoogwater z'n gang gaan.
Onderweg zien we de nodige roofvogels, maar ook reigers en ooievaars. Even later schiet er een haas en even later zelfs een vos voor ons de mais in.
Om 3 uur zijn we in Torgau, donkere wolken hebben zich inmiddels boven het stadje verzameld. We hebben wel ruim 75 km op de teller staan, dat is toch een mooi begin. Eventjes heeft het er op geleken dat we nog nat zouden worden, dat is ons gelukkig bespaard gebleven. Aangekomen op de kamer zijn we toch meer vermoeid als gedacht. Eventjes liggen dan maar, en dan slaap je zo door een onweers- en regenbui heen.
Om 5 uur weer naar buiten en het garnizoensstadje Torgau bekijken. Een lange en krijgshaftige geschiedenis, blijkt.

De zon komt weer tevoorschijn en uiteindelijk zitten we om half 7 lekker in de zon te eten. Dat is het ultieme vakantiegevoel.