Oberau

Hotel Seebergerhof ligt aan de route, simpele start dus. De Ammersee ligt er mooi bij in de morgenzon, we maken nog snel een paar foto's.
Gisteren zagen we de Alpen nog erg vaag, nu zijn ze duidelijk, breed zicht op de Alpen. De hoogste, de Zugspitze, haal je er zo uit. Als we verder zijn kun je de Hausberg bij Garmisch met z'n skipistes herkennen. van ver te herkennen. Hemelsbreed toch nog minimaal 50 km, heldere lucht dus.
Riky is inmiddels zover ingevoerd in de navigatiekunst dat ze uit het routeboekje kan opmaken dat er geen koffie is op het eerste gedeelte van onze route. Dhan maar een eerste stop uit eigen voorraad. Én gelijk ook maar de fiets van Riky bijgesteld. Was hard nodig, de klachten werden té erg.
De nieuwe zitpositie is even wennen maar gaat z’n rendement nog wel opleveren.
In tegenstelling tot voorgaande twee dagen wordt het landschap met de kilometer mooier. De Allgäu is een van de mooiste stukjes van Duitsland. Glooiend, groen, weiden met (Milka) koeien, fraaie dorpjes én steeds tegen het decor van de naderende Alpen. Bovendien schitterend weer. Een genot om doorheen te fietsen.
Een bijzonderheid hier is de kleur van het wegdek, poepjenbruin. De koeien worden blijkbaar regelmatig van weide naar weide verplaatst, over de openbare weg. En dan laten ze het royaal vieren en vallen. Ik denk dat ze plezier hebben in het klaterende geluid. Valt niet mee om de banden zwart te houden.
De middagpauze komt pas na 42 km in Murnau, ditmaal geen conditorei of zo, maar een Viëtnamees restaurant. We nemen een wokgerecht dat ons goed smaakt.
 Murnau staat in het boekje met een * aangegeven wat betekent dat het de moeite waard is. Als we er dwars doorheen moeten zien we dat dit ook het geval is. Een mooi plaatsje.
De route voert ons verder vooral langs de Loisach een rivier met het bekende groen-grijze bergwater. We gaan door hekken en weides met alpenkoeien, die totaal niet onder de indruk zijn van de passerende fietsers. Voor de laatste kilometers nemen we ruim de tijd. Desondanks arriveren we netjes rond half drie bij het hotel, het is intussen ook nog behoorlijk warm geworden.
Morgen de klim naar Oostenrijk, toch wat kriebels in de buik. De beklimming én de afdaling. We zullen zien.