Hevlín,

Vanmorgen al vroeg wakker, om half 7 begint de pastoor ons uitgebreid te roepen en houdt dit zeker 5 minuten vol. Om 7 uur gaat de wekker.
Kwart voor 8 zijn wij klaar voor het ontbijt. Dat is een kwartier te vroeg volgens de hotelregels, het ontbijt is pas vanaf 8 uur. Dan maar verder ingepakt en alles naar beneden brengen. De deur is nog steeds gesloten maar er is wel geluid. En inderdaad de hotelmeisjes zijn bezig voor het ontbijt, zo te zien zijn ze zelf tot laat nog op stap geweest.
Om kwart voor 9 dan toch helemaal klaar voor deze nieuwe warme dag. We weten dat we met een flinke klim moeten beginnen. De klim is ongeveer 2,5 km en behoorlijk steil, langzaam aan dus. Na deze 2,5 km zijn we nog niet boven, dat duurt nog even. In totaal een half uur klimmen, van stijl langzaam overgaand in vals plat. Er waait een warme zuid-oosten wind die ons de hele dag parten zal spelen! Dat is voor het eerst deze trip. Verder gaat het op en af, we fietsen voornamelijk boven over en hebben mooie vergezichten. Dit is zeker weten de graanschuur van Tsjechië.
Om 10 uur hebben we onze eerste korte pauze, in een bushokje (daar is tenminste schaduw), daar gaan de laatste kersen van gisteren eraan. Daarna verder in de warmte, zeg maar gerust hitte. Een uur verder stoppen we in de plaats met de fraaie naam Znojmo. Niet erg toeristisch, wel een mooi plaatje, uiteindelijk zelf een terrasje gevonden. De ober is er even niet (?) en de kok verstaat geen woord en gaat er niet over, geduld is een schone zaak. Na een fantaatje weer verder.
In het plaatsje Valtrovice proberen we om iets te eten te vinden maar dat is lastig wordt ons verteld. Dan maar zelf shoppen; broodjes, worst, yoghurtjes en drinken. Picknicken in een van de bekende bushokjes.
De wind is inmiddels meer dan behoorlijk en die hebben we ook nog recht van voren. Van fijn fietsen kun je eigenlijk niet spreken. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er wel een paar verwensingen geuit worden.
Als we even stoppen komt het er eindelijk uit: "keep the jewelry! I want an E-bike.

We fietsen tot nu toe langs de gewone weg en dat gaat prima, bij een lange wegopbreking kiezen we noodgedwongen voor de Greenway-route. Helaas, dat bevalt niet goed. Wat een slechte weg, van kuil naar kuil en stenen ontwijkend gaan we verder.
Harrie begrijpt dat dit niet echt naar de zin is en besluit om bij een volgende super (zijn hier allemaal van Coop) te stoppen en op een ijsje te trakteren. Daar bekijken we de route nog een keer en besluiten dat we als we een hotel kunnen vinden niet verder gaan dan Helvin. Dat zijn nog maar 5 km, ze tellen in mijn ogen echter voor 10. Bij het eerste hotel in Helvin dat ons aanstaat, stoppen we. We houden het vandaag voor gezien met toch nog 60 op de teller. De spullen naar de kamer, lekker douchen (of zelfs 2-maal, én koud, afkoelen, afkoelen) en een uiltje knappen dan ben je weer mens.
Nu op het terrasje voor het hotel de route van morgen naar Wenen alvast bekijken, een ijskoude blonde jongen verorberen, de sociale E-verplichtingen nakomen en de menukaart alvast verkennen. Vanavond misschien nog even voetbal kijken, wat onze buren ervan bakken. Of we een reprise van '74 kunnen krijgen.