St. Jean Pied de Port
Door: Harrie en Riky
Blijf op de hoogte en volg Riky en Harrie
24 Mei 2013 | Frankrijk, Saint-Jean-Pied-de-Port
Na een nacht in een beroerd hotel: bed lijkt meer een hangmat, de kamertemperatuur is van het niveau koelkast, ontbijt petieterig voor stevig geld, hoteleigenaar de vriendelijkheid zelve, zijn we vanochtend al om half 9 op pad. Gelukkig zonder regenkleding, zelfs een zonnebril op. Het eerste gedeelte is prachtig, mooie uitzichten een slingerende weg met klimmetjes. Dat is toch voor ons Ollanders interessanter als een vlakke weg.
In een bochtig stuk weg waar de Pyreneeën aan de horizon verschijnen, staan we ineens voor een kudde schapen. Of beter gezegd achter de kudde. Even later draait het spul af en kunnen we verder. Maar niet voor lang, volgende horde dient zich al aan. Ook de koeien moeten verzet worden, voor ons uit natuurlijk. Van de boer mogen we gerust passeren, dat is wel vlugger gezegd dan gedaan. De eerste koeien laten ons gedwee passeren, de volgende zijn wat weerbarstiger en draven liever voor ons uit. We zitten nu rondom tussen de koeien en dan is Riky altijd op haar best. De rust zelve. Gelukkig wil ook een automobilist voorbij de kudde. In de slipstream glippen wij ook voorbij. Rust!
De Pyreneeën komen nu overtuigend in beeld, tijd voor een paar foto's. Ze zien er serieus uit, een zorg voor morgen, niet voor vandaag.
Vlak voor Saint-Jean-Pied-de-Port komt er nog een stevige klim en begint het te regenen. Net als we staan te praten met een echtpaar uit Lisse en een jongedame uit München. Op advies van Paul laten we Saint-Jean-le-Vieux links liggen en fietsen door naar het centrum en naar ons hotel. De Duitse jongedame volgt ons, ze had niets geboekt en alles ligt behoorlijk vol. Gelukkig voor haar is er nog een kamer vrij.
Na het opfrissen en omkleden gaan we het dorp verkennen, net Valkenburg is onze eerste reactie. Een en al "pelgrimstoerisme", wel gezellig druk. We hebben al vroeg honger maar het valt niet mee om een restaurant te vinden waar ze ook eten verkopen, dat zal de Franse ziekte wel zijn. Na wat vergeefse pogingen vinden we een plek waar men nog snapt waar Abraham de mosterd haalt en krijgen we onze hongerige magen tot rust.
's Avonds blijkt er in het hotel een hele groep Ieren aangekomen te zijn, praatgrage en gezellige mensen. Morgenvroeg gaan ze beginnen met hun Camino. We wensen elkaar wederzijds een goede trip.
In een bochtig stuk weg waar de Pyreneeën aan de horizon verschijnen, staan we ineens voor een kudde schapen. Of beter gezegd achter de kudde. Even later draait het spul af en kunnen we verder. Maar niet voor lang, volgende horde dient zich al aan. Ook de koeien moeten verzet worden, voor ons uit natuurlijk. Van de boer mogen we gerust passeren, dat is wel vlugger gezegd dan gedaan. De eerste koeien laten ons gedwee passeren, de volgende zijn wat weerbarstiger en draven liever voor ons uit. We zitten nu rondom tussen de koeien en dan is Riky altijd op haar best. De rust zelve. Gelukkig wil ook een automobilist voorbij de kudde. In de slipstream glippen wij ook voorbij. Rust!
De Pyreneeën komen nu overtuigend in beeld, tijd voor een paar foto's. Ze zien er serieus uit, een zorg voor morgen, niet voor vandaag.
Vlak voor Saint-Jean-Pied-de-Port komt er nog een stevige klim en begint het te regenen. Net als we staan te praten met een echtpaar uit Lisse en een jongedame uit München. Op advies van Paul laten we Saint-Jean-le-Vieux links liggen en fietsen door naar het centrum en naar ons hotel. De Duitse jongedame volgt ons, ze had niets geboekt en alles ligt behoorlijk vol. Gelukkig voor haar is er nog een kamer vrij.
Na het opfrissen en omkleden gaan we het dorp verkennen, net Valkenburg is onze eerste reactie. Een en al "pelgrimstoerisme", wel gezellig druk. We hebben al vroeg honger maar het valt niet mee om een restaurant te vinden waar ze ook eten verkopen, dat zal de Franse ziekte wel zijn. Na wat vergeefse pogingen vinden we een plek waar men nog snapt waar Abraham de mosterd haalt en krijgen we onze hongerige magen tot rust.
's Avonds blijkt er in het hotel een hele groep Ieren aangekomen te zijn, praatgrage en gezellige mensen. Morgenvroeg gaan ze beginnen met hun Camino. We wensen elkaar wederzijds een goede trip.
-
24 Mei 2013 - 20:11
Tineke:
Hoi Harrie en Riky,
Zo te zien zijn jullie aan de voet van de Pyreneeën gearriveerd, al een geweldige prestatie.
Nu komen er behoorlijke klimmen aan, een uitdaging voor jullie getrainde beenspieren!
Wij wensen jullie in ieder geval goede moed en mooi weer toe en genieten van de mooie uitzichten(als je boven bent).
Groeten Louis en Tineke -
24 Mei 2013 - 20:25
Car;a:
Mooie foto's en sfeervol plaatsje . Wat een prestatie ligt achter jullie, en wat een uitdaging ligt er voor jullie.
Slaap goed en succes morgen!!
-
24 Mei 2013 - 20:56
Paul:
Ha fietsers,
Kijk, zo mag ik het horen, SJPdP!, ongeveer 2/3 zit erop, je bent getraind, dus morgen gaat meevallen! De klim is maar iets van 25 km, eerste deel langzaam omhoog en zelfs vlakke stukken, laatste deel stevig met wat haarspeldbochten. Je bent zeker voor 12 uur boven. Leuk om de foto's te zien, een en al herkenning. Geniet van de avond en een goeie nachtrust. Bij het volgende blog heb je de eerste berg achter je!
Groetjes,
Paul -
24 Mei 2013 - 21:30
John Kopp:
Hallo Harrie en Riky,
Super hoe ver jullie al zijn gekomen,
Hoeveel kilometers hebben jullie al gefietst?
Hoe gaat het eigenlijk met hotels boeken/reserveren, als jullie je dagelijkse kilometers gefietst hebben staat er natuurlijk geen hotel langs de weg?
Moeten jullie dan nog veel ondernemen om iets te vinden?
Ik wens jullie nog veel fijne kilometers.
Groetjes, John Kopp -
25 Mei 2013 - 09:20
Tino & Katy:
H&R,
Slecht weer, een beroerd bedje en een duur ontbijt bestaande uit slechts 1 croissant en dan volhouden .... dat is de geest van een echte pelgrim. Ondanks dit alles wordt je steeds sterker van geest om te eindigen voor de kathedraal van Santiago.
Nu vrijwel op de grens van Spanje en Frankrijk zal je ervaren dat de Camino je echt in de greep krijgt.
De klim vanuit St. Jean Pied de Porte naar Roncevalles maakt de echte pelgrim in je los.
Geniet van de Spaanse Camino. Het is bijzonder de moeite waard en een buitje meer of minder daar malen jullie niet meer om.
Veel fietsplezier en hou het stuur recht.
Terug in Nederland drinken we een borreltje. afgesproken?
Tino&Katy -
25 Mei 2013 - 15:55
Ellie Gillis:
Hier een inmiddels trouwe lezer van jullie reisverslagen. Fijn dat ik elke dag nog een beetje mee kan maken hoe jullie de reis vergaat. Knap hoor!!! Ook trouw elke dag voor ons weer leesvoer. Wij hebben de reis moeten staken maar voor mij komt vast een vervolg, wanneer en hoe weet ik nog niet. Maandag ga ik vervroegd weer werken maar gelukkig kan ik elke avond nog een beetje meegenieten van jullie tocht.
Groetjes van 1 van de Ellie's.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
